Geçen haftalarda, Kadıköy Halk Eğitim Merkezi'nde sahnelenen, Dostlar Tiyartrosu'nun "Ben Bertolt Brecht" oyununu izleme fırsatım olmuştu. 2011-2012 TEB Yılın Tiyatro Oyunu Ödülü'nü almış bu oyun gerçekten de sanatla, gündemi çok iyi harmanlamıştı. Göndermeler çok yerinde ve yeterli düzeyde kaldı. Müzik, dans, anlatı ve şiirin iç içe geçmiş olduğu oyunda, oyunculukların eleştirisini yapmak sanırım benim pek haddim değil. Söz konusu isimler içinde Genco Erkal'da varsa özellikle.
Fakat Tülay Günal'la ilgili dikkatimi çeken şeyi burada aktarmak istiyorum. Daha önce de aynı şekilde bir müzikalde, Çetin Tekindor ile birlikte "Rita'nın Şarkısı" oyununda izleme şansım olmuştu kendisini. Orada da gördüğüm, kesinlikle burada gördüğümden hiç farklı değildi. Hem sesi, hem oyunculuğu, birlikte oynadığı partnerinin yılların sanatçısı olması ise kesinlikle Günal'ı bir adım dahi geride tutamamıştı. Kesinlikle göz ardı edilemeyecek oyunculuğu ile benim için bu gecenin özel ismiydi.
Dizilere kısılıp kalmak, sanatçıları ve oyunculukları o zorunlu çerçevede izlemek, seyirci için ayrı kayıp, oyuncu içinse belki biraz risk taşıyor sanırım. O yüzden tiyatronun farkını hep hafızada tutarak, koşullar elverdikçe, sanatçıların özgün performansları için bu tip etkinliklere mutlaka zaman ayırmakta fayda olduğu gerçeğini atlamamak gerek. O büyülü dünyanın içine yaptığımız yolculuk ise, boğçalarımızdaki en değerli katık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder